De wedstrijd Orion 5 – Voorwaarts 2 verliep als een spijsverteringskanaal: een lange weg vol kronkels die uiteindelijk naar de juiste uitgang leidt. In ons geval een gewonnen vijfsetter! Als er publiek op de tribune had gezeten, dan deden ze dat met samengeknepen billen. Na een krampachtig begin was de overwinning niet het enige dat er werd uitgeperst in Doetinchem.
Met onze oranje-zwarte mondkapjes kwamen we aan in de schitterende Topsporthal Achterhoek. In deze “Week van de scheidsrechter” hadden we een smaakvol Twello’s cadeau voor de arbiter meegenomen. Dit was onze verste uitwedstrijd van dit seizoen en na de lange reis kwamen we enigszins ingekakt aan. Mede daardoor kwamen we maar moeizaam op gang, bijna zo traag als dikke stront. In de eerste set werden we volledig weggeserveerd. Orion dacht waarschijnlijk een makkelijke avond tegemoet te gaan, want wij hadden niets in te brengen. Met een beschamende 25-10 werden we behoorlijk te kakken gezet.
De tweede set konden we al stukken beter verteren. Nu namen we een ruime voorsprong (7-1) die ook weer verdampte (7-7). In de rest van de set ging het op en neer. Voor ons viel er nu genoeg te juichen, alleen werden we hiervoor door de “bittere” scheidsrechter op de vingers getikt. Volgens hem zat daar een luchtje aan. Daar konden wij wel over zeiken, maar dat helpt ook geen drol. De luidruchtige “BAM” werd daardoor een rustig bammetje. De setwinst konden we al ruiken, maar op 23 gelijk maakten we twee strontvervelende foutjes (25-23). Ineens stonden we 2-0 achter, kak!
Het was wel duidelijk dat we terugkwamen in de wedstrijd en vanaf dat moment waren d_rollen omgekeerd. In set drie én vier trokken we de wedstrijd naar ons toe. Ons gejuich was vervangen door geklap en bijbehorende gebaren. Met elke wissel die wij inbrachten, kwam er bovendien een verse kracht binnen de lijnen die (een) hoop gaf. Hierdoor konden wij echt doordrukken! Thuisploeg Orion kon daar weinig en steeds minder tegenin brengen. De energie leek daar wel uit de ploeg te druppelen.
Nadat de 2-2 via 18-25 en 20-25 was bereikt, wilden we uiteraard doortrekken naar de volle winst. Daar hoop je op maar daar was wel een pitstop voor nodig van één van onze spelers, die toch wat druk voelde. We noemen geen namen maar gelukkig kreeg onze aanvoerder en spelverdeler toestemming van de scheidsrechter voor een sanitaire stop na set vier. #scheidsbedankt en #schijtbekrampt
Terwijl het veld naast ons al werd opgeruimd en de eindtijd van de zaalhuur dichterbij kroop, kwam Onze Basisspeler eindelijk en zichtbaar afgevallen weer de zaal in. Ons allemaal laten wachten had hij blijkbaar schijt aan. In de beslissende set liet hij eveneens zijn sporen achter en daarmee was set vijf een kwestie van doortrekken en de achterstand definitief wegspoelen: 11-15.
Zo winnen we knap met 2-3 na een 2-0 achterstand. Dat hadden er weinig voorspeld na de eerste set. Voorwaarts 2 heeft veerkracht getoond en op de juiste momenten druk gezet. Na dit optreden kunnen we wellicht overwegen om ook kontkapjes aan het assortiment toe te voegen. Hebben we onze laatste wedstrijd van dit seizoen gespeeld? Dan zijn we in ieder geval met winst geëindigd. Zo niet, dan gaan we hopelijk dinsdagavond na de persconferentie naar Gorssel. Al dan niet met pitstop.
