Voorwaarts JO17-1 pakt de titel

Afgelopen zaterdag speelde Voorwaarts JO17-1 een belangrijke pot op de Zandweerd in Deventer. Tegenstander was Sportclub Deventer. Voor de thuisploeg stond er niet meer dan de sportieve eer op het spel. Voor de gasten uit Twello was dat anders: bij winst zou de titel in de hoofdklasse najaar een feit zijn. Op de gezichten van de ploeg uit Twello was de focus en concentratie af te lezen. Focus, die langer vastgehouden moest worden toen bleek dat de aangewezen scheidsrechter van de KNVB niet op kwam dagen. Na overleg met Sportclub werd besloten de wedstrijd twintig minuten later alsnog af te trappen onder leiding van de bereidwillige arbiter Blankhorst.

Kampioenswedstrijden zijn zelden goed. Daarop was de wedstrijd tegen Sportclub geen uitzondering. Voorwaarts was van de meet af aan wel de dominerende ploeg, maar aan de bal te slordig om regelmatig écht gevaarlijk te worden. Via de flanken kwam Voorwaarts met Jack Cents en Thomas Veenendaal wel regelmatig opstomen, maar het ontbrak aan zuiverheid bij de laatste pass. Sterker nog, door zo’n slordigheidje achterin kon de spits van de thuisploeg zomaar door richting de goal van Voorwaarts. Een zelden vertoonde scrimmage voor de goal volgde, met missers van drie meter voor de doellijn, de onverschrokken doelman Jaro Vredegoor die zich ervoor gooide met alles wat ‘ie had, een knal op de paal en een uiteindelijk opruimende Wesley Meulenbroek. Die trap naar voren werd handig opgepikt door balvaardige Jurre Wijnbergen, die zijn niet al te harde inzet ietwat gelukkig onder de doelman van Sportclub door zag gaan: 0-1. Met die stand werd er gefloten voor de thee.

Ook in de tweede helft was het Voorwaarts dat het initiatief probeerde te pakken. Dat lukte over het algemeen, maar overtuigend was het spel van de Twellonaren niet. Omdat de echte kansen op de 0-2 uitbleven begon Sportclub weer meer en meer in een resultaat te geloven en zocht voorzichtig wat meer de aanval. Er ontspon zich een duel dat zich vooral op het middenveld afspeelde, waarbij aanvoerder Sem Hurenkamp vaker moest corrigeren dan hem lief was. Na een dik kwartier kreeg Voorwaarts dan toch de uitgelezen kans op de bevrijdende 0-2, toen de bal terecht op de stip ging. Helaas kon de inzet van Ruben Sijbom vrij eenvoudig gekeerd worden door de Deventer doelman. Op het moment dat de spanning op het veld en langs de lijn echt begon toe te nemen zette de spits zijn misser recht, toen hij de keeper van Sportclub kansloos liet vanaf een meter of achttien: 0-2. Daarmee was het verzet van Sportclub wel zo’n beetje gebroken. Voorwaarts speelde bevrijd, en liep door doelpunten van wederom Jurre Wijnbergen en de ingevallen Björn Hoogeslag nog uit naar 0-4.

Een uitslag die wellicht wat geflatteerd was, maar wel kenmerkend voor de najaar-competitie die Voorwaarts JO17-1 afsloot met de titel. In zeven wedstrijden incasseerde de defensie maar vijf goals, minder dan één gemiddeld. Een prima prestatie met een verdedigend blok bestaande uit drie tweedejaars en evenzoveel eerstejaars spelers.

Ook voorin zit het goed bij de ploeg van Bram en Remy: maar liefst 26 keer werd het doel gevonden, waarbij topschutter Tejan Bah meer de helft van de productie voor zijn rekening nam. Knappe cijfers van de watervlugge voorhoedespeler. Maar Voorwaarts heeft meer spelers in de ploeg die een goal kunnen maken, zowel voorin als op het middenveld. Tel daarbij op dat het middenveld ook een belangrijke bijdrage leverde aan het weinig weggeven voor eigen doel, en het succes is wel zo’n beetje verklaard. Een teamprestatie waaraan iedereen zijn bijdrage levert en waarbij iedereen wil werken voor het teambelang.

De beloning is ernaar: Een gezamenlijke maaltijd bij Kokkie, aangeboden door de Technische Staf. En oh ja, na de winterstop mag Voorwaarts JO17-1 het gaan proberen op Divisie-niveau. Niet slecht.

Namens de vereniging en supporters feliciteren wij trainers en spelers met dit mooie resultaat.